بررسی روند فراوانی روزهای برفی در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری

تغییر اقلیم دارای نتایج بالقوه بسیاری برای محیط فیزیکی است که میتواند منجر به درگیری و کشمکشهای اقتصادی و سیاسی شود. تغییرات اقلیم میتواند اثراتی داشته باشد که کیفیت زندگی میلیونها انسان را تغییر دهد. فرایند گرم شدن کره زمین در طی دهههای اخیر سبب کاهش روزهای برفی نسبت به گذشته گردیده است . در این تحقیق بر اساس روش من کندال و تحلیل همبستگی پیرسون ضمن بررسی ویژگیهای آماری میزان و فراوانی روزهای برفی در دو استان اصفهان و چهار محال و بختیاری، به بررسی روند فراوانی روزهای برفی برای آگاهی از اثرات گرم شدن کرهی زمین پرداخته شد. بدین منظور از آمار تعداد روزهای برفی، بارانی و میانگین دمای ماهانه 9 ایستگاه سینوپتیک استان اصفهان و 4 ایستگاه سینوپتیک استان چهارمحال و بختیاری در سه دوره زمانی 20 ساله (1390-1371)، 30 ساله (1390-1361) و 40 ساله (1390- 1351) استفاده گردید. یافتههای تحقیق حاکی از مشابهت نتایج دو آزمون من کندال و همبستگی پیرسون میباشد. مطالعه و تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که در دوره زمانی 20 ساله در مقیاس ماهانه اکثر ایستگاههای هر دو استان روند منفی معنا داری را نشان نمیدهند تنها در ایستگاههای اصفهان، گلپایگان، داران ، کاشان و شرق اصفهان در دو سطح احتمال 95 و99 درصد روند کاهشی معنادار مشاهده شد و در مقیاس زمانی فصلی زمستانه و سالانه به ترتیب ایستگاههای گلپایگان و خور و بیابانک روند کاهشی را دارا میباشند. در استان چهار محال و بختیاری تنها در ایستگاه کوهرنگ در مقیاس زمانی ماهانه روند منفی معنا دار در دو سطح احتمال 95 و 99 درصد روند کاهشی حاکم است ولی در ایستگاههای لردگان و شهرکرد به ترتیب در مقیاسهای زمانی ماهانه (اسفند) و سالانه روند افزایشی معنادار مشاهده گردید. با توجه به مقادیر ضریب همبستگی بین میزان کل بارش و فراوانی روزهای برفی با کاهش فراوانی روزهای برفی در هر دو استان به موازات آن از میزان کل بارش نیز کاسته شده است.